یکی از مراحل مهم طراحی دکوراسیون داخلی، پارتیشن بندی فضاهاست. در یک محوطه با هر مساحتی، لازم است که بنا بر کاربریهای متفاوت، فضا به قسمتهای مختلفی تقسیم شود. ضرورت پارتیشن بندی بهخصوص در فضاهای بزرگ، اداری و با کاربریهای متفاوت بیشتر احساس میشود. در این مقاله، ابتدا به تعریف پارتیشن بندی میپردازیم. سپس مزایای آن را موردبررسی قرار داده و انواع روشهای پارتیشن بندی را شرح میدهیم. اگر قصد پارتیشن بندی خانه یا محیط اداری خود را دارید، این مقاله میتواند در تصمیمگیری درست و بهصرفه به شما کمک کند.
پارتیشن بندی به تقسیم فضاهای داخلی یک محیط داخلی گفته میشود؛ بهنحویکه بتوان فضا را جنبههای مختلف زیر متمایز کرد.
پارتیشن بندی میتواند، مشخص کند که کاربری یک فضا با محیط کناری اش چه تفاوتی میکند. بهطور مثال، کانتر آشپزخانه نشاندهنده تغییر کاربری فضای هال و پذیرایی به فضای آشپزخانه است. این تغییر کاربری ازنظر بصری نیز تنوع ایجاد میکند. مثلا، میتوان فضای مربوط به گلدانها را با پارتیشن بندی مناسب از نشیمن، جداسازی کرد.
پارتیشن بندی، ازنظر ایجاد فضاهایی با حریم خصوصی بیشتر نیز اهمیت دارد. این ویژگی، بهخصوص در ادارات اهمیت پیدا میکند. مثلاً، به هر فرد با استفاده از پارتیشن های مناسب فضایی اختصاص داده میشود که بتواند به انجام وظایف روزانه اش، بدون مزاحمت دیگران بپردازد.
پارتیشن بندی مزایای فراوانی دارد. این مزایا همگی تحت دو هدف اصلی پارتیشن بندی که در بخش قبل گفته شد، قرار میگیرند. در اینجا به مزایای اصلی پارتیشن بندی در طراحی دکوراسیون داخلی، اشاره میکنیم.
بسیاری از خانه های امروز یک یا دو اتاق خوابه هستند؛ بنابراین فضایی لازم برای بسیاری از فعالیتها در آنها کمتر پیدا میشود. با پارتیشن بندی میتوان، اتاق تلویزیون ایجاد کرد یا فضایی را به آویزان کردن و تعویض لباس اختصاص داد. میتوان جایی هم برای مطالعه، نگهداری از گلها یا بازی بچهها در نظر گرفت. از طرف دیگر، خانههای بزرگ هم با مشکل یکنواختی فضا مواجه هستند. در این خانهها میتوان، فضای نشیمن را از پذیرایی بهراحتی جدا کرد. میتوان فضاییهایی را هم به گپ و گفتهای دونفره یا تمرین موسیقی اختصاص داد.
در ادارات لازم است که افراد فضایی برای تمرکز بر کار خودشان داشته باشند. با پارتیشن بندی در طراحی دکوراسیون داخلی این فضاها میتوان از سروصدای محیط در امان بود. علاوه بر این، این فضا حریم خصوصی کارمندان یا افرادی که با هم زندگی میکنند را بیشتر میکند.
پارتیشن بندی میتواند به شکل ارزانی اجرا شود. البته در انواع دیوارهای کاذب آجری یا بتنی قطعاً هزینهها افزایش مییابد. مزیت دیگر، وزن سبک بیشتر دیوارهای پارتیشنی است که کار نصب و جابجایی آنها را آسان میکند.
دیوارها و سازههای پارتیشنی ضخامت کمی دارند؛ بنابراین فضای بسیار کمتری نسبت به دیوارهای باربر، اشغال میکنند.
از خود پارتیشنها میتوان بهعنوان عناصر دکوراتیو استفاده کرد. میتوان به آنها قاب عکس آویزان کرد یا در برخی از انواع آنها ظروف و عناصر دکوراتیو دیگری قرار داد.
تنوع بسیار بالای انواع روشهای پارتیشن بندی، خود به کمک طراحی دکوراسیون داخلی خواهد آمد. پارتیشنها از انواع پردهای گرفته تا دیوارهای کاذب، بافت دکوراسیون داخلی را تنوع میدهند. میتوانید، بهراحتی، با توجه به وسایل و رنگهای بهکاررفته شده در خانه خود، نوع پارتیشن لازم را هم انتخاب کنید.
پس از ایجاد نقشه پارتیشن بندی فضای موردنظر خود، نوبت به انتخاب متریال لازم برای استفاده بهعنوان پارتیشن میرسد. این متریال میتواند با توجه به انتظار شما از اجرای پارتیشن بندی، متفاوت باشد. در اینجا هفت نوع پارتیشن مختلف را بررسی میکنیم و کاربرد هریک را شرح میدهیم.
با استفاده از صفحات چوبی یکدست یا دارای طرحهای شیاردار، میتوانید کاربری فضا را تغییر دهید. این صفحات همچنین، ترافیک رفتوآمد افراد را بین خود تقسیم میکنند. انواع شیاردار یا متخلخل آنها به تقسیم نور در فضا هم کمک میکنند. صفحات پارتیشنی را میتوان به شکل چرخان نیز اجرا کرد. بهاینترتیب، میتوان در صورت عدم استفاده از یکی فضاها در مدتزمان مشخص، آنجا را بهطور کامل از دیگر فضاها جدا کرد. بهجای چوب میتوانید از صفحات فلزی یا فایبرگلاس استفاده کنید. امروزه استفاده از چوب بامبو نیز در ساخت صفحات پارتیشنی مرسوم شده است.
زیبایی بصری و القای حس یک فضای سنتی و گرم ویژگی اصلی این دیوارها هستند. دیوارهای آجری در برابر ضربه و آتشسوزی مقاوم هستند اما در مناطق زلزلهخیز توصیه نمیشوند. همچنین، اجرای آنها نسبت به دیگر پارتیشنها زمان و هزینه بیشتر میبرد.
درای وال یا دیوار خشک، یکی از بهروزترین روشهای پارتیشن بندی در طراحی دکوراسیون داخلی است. درای وال دیواری است که از پوششهای ورقهای، مانند صفحات گچی و تختههای الیاف سیمانی ساخته شده و با استفاده از انواع پیچ و مهره نصب میشود. در کشور ما، درای وال، بانام پلاستربورد نیز شناخته میشود.
یک راه کم دردسر و بدون ایجاد آلودگی در نصب پارتیشن، استفاده از پرده است. در فضاهایی که حریم خصوصی و مسئله صدا در اولویت نیست، میتوان از انواع پرده استفاده کرد. پردههای بلند که تا نزدیکی زمین میآیند، بهخوبی میتوانند کاربری فضا را عوض کنند. انواع پردههای لووردراپه و کرکرهای برای فضاهای اداری مناسب هستند. در طراحی دکوراسیون داخلی خانه نیز استفاده از پردههای پارچهای مدرن یا سنتی توصیه میشود.
یکی از مزایای شلف این است که خود بهعنوان یک عنصر دکوراتیو عمل میکند. سازههای شلفدار معمولاً از چوب و امدیاف در کیفیتهای مختلف ساخته میشوند. میتوان درون شلفها گلدان و وسایل تزیینی قرار داد. استفاده از شلف بهخصوص در فضای نشیمن خانه، گرما و صمیمیت بیشتری به آن میدهد. پارتیشنهای شلفی در ایجاد فضای کوچکی برای مطالعه، نوشیدن چای یا بازی کودکان گزینه ایدهآلی هستند.
این پارتیشنها بیشتر در طراحی دکوراسیون داخلی با سبکهای مدرن به کار میروند. آنها برای همه فضاها از ادارات گرفته تا رستورانها و خانههای بزرگ مناسب هستند. درون این پارتیشنها میتوان پنجرهای نصب کرد تا ارتباط صوتی افراد بهتر میسر شود. پارتیشن شیشهای امکان کنترل و نظارت را در عین جداسازی کامل فضاها فراهم میآورد.
سه روش اصلی دیگر در پارتیشن بندی فضا روشهای زیر هستند.
در طراحی دکوراسیون داخلی، پارتیشن بندی نقش ایجاد حریم خصوصی و تفکیک فضاها با کاربریهای متفاوت را دارد. پارتیشن بندی، روشهای مختلف از آویزان کردن پرده تا دیوارهای موسوم به درای وال را دربرمی گیرد که هرکدام مزایای خاص خود را دارند. برای انتخاب یکی از روشهای بالا برای پارتیشن بندی فضای موردنظر خود، باید مساحت خانه، بودجه، زمان، کاربری موردنظر، سبک معماری داخلی و سلیقه خود را موردتوجه قرار دهید.